Mijn verblijf

Mijn vorige verhaal is nu zo'n beetje een week geleden. dus is het wel weer tijd voor een nieuw verhaaltje.
Laten we beginnen op zondag, zondag zijn we naar Blyde river canyon geweest. dit is een heel mooi gebergte vlakbij hoespruit en klaserie 1. we hebben daar een beetje rondgelopen en zijn uiteindelijke bij een mooie waterval uitgekomen diep in het bos. daar hebben we even heerlijk gezwommen, moet zeggen dat het water wel behoorlijk koud was. dat verwacht niet ieder lichaamsdeel ;). maar het was ook wel even lekker verfrissend, want de dagen blijven nog steeds heel heet. na lekker te hebben gewandeld door de blyde river canyon zijn we naar khamal reptile center gegaan. dit was eigenlijk leuker dan blyde river canyon, maar natuur moet nou eenmaal ook gewaardeerd worden ;). Het reptile center ( een center dat gewonden reptielen verzorgd en weer vrijlaat) was heel leuk en interessant, het was ook heel open. Hiermee bedoel iki dat je bijna alle reptielen aan mocht raken. Soms wel onder een beetje begeleiding, maar toch. De verzorger sprong ook zomaar even in een grootte kooi vol met slangen. Groene boomslangen en black mamba’s, wat toch de giftigeste slangen van Zuid-Afrika zijn. De leukste was de kameleon, die loopt heel erg raar (lijkt heel instabiel, maar hij probeert een blaadje te imiteren door wiebelig te lopne). En zijn ogen gaan echt alle kanten op. het is me helaas niet gelukt om hem van kleur te laten veranderen ;), wel heb ik gezien hoe hij een insect eet. Waarbij hij zijn plakkerige tong heel verafschiet.
Nat het reptile center zijn we terug gegaan naar het kamp, en kregen we even te maken met wat serieuze regenval. Ik was echt helemaal zeik en zeik nat, want we hebben alleen maar een open auto. Dus droog zitten zat er niet in, dat was denk ik het enige moment dat het ietsje fris was op die dag ;). Later die dag was het tijd voor evelin’s afscheidsfeestje, en hebben we lekker gebarbecued. Dus helemaal geen last meer gehad van enige regenval.
Maandag hebben we evelenin afgezet op het vliegveld en was het tijd voor onze wekelijkse inkopen. Nou hoef ik niet echt veel in te kopen omdat alles al verzorgd wordt, het enige wat ik koop is wat bier en twee flessen cola. En misschien wat chipjes ofzo. Voor de rest heb ik geprobeerd het internet café te gebruiken, maar de verbinding is net zo slecht als in het kamp zelf. In het kamp is nu trouwens helemaal geen internet meer, omdat het modem geraakt is door de bliksem. Als je het mij vraagt zat hij dan niet echt op de juiste plek, maar daar kunnen we nu niks meer aan veranderen.
Op de terugweg van onze inkopen reeds Suzanne, en Suzanne is nogal ban voor olifanten. Suzannen houdt e rook van om lekker stevig te rijden. Nou zijn de wegen naar het kamp niet heel erg lekker began baar. Dus ga je lekker op en neer op de hobbles op de weg, daarnaast houdt ze er ook van om redelijk snel de bochten om te gaan. Nou stond er om 1 bocht heel toevallig een olifant, en niet zomaar eentje. Een mannetjes olifant in de musk (dit is wanneer de mannetjes klaar zijn om te paren), en gedurende de musk zijn mannelijke olifanten nogal agressief. En houden zee r niet van om verast te worden door een jeep die de hoek om komt zetten. (ze kunne m et gemak een auto omdraaien, en willen dan meestal ook de hele auto plat drukken met hun hoofd en benen.) suzannen verstijfde dan ook been beetje, maar gelukkig heft jonty ons er goed langs weten te krijgen. Ik vond het een hele belevenis, en heb geprobeerd zoveel mogelijk vast te leggen voor het geval de olifant zou aanvallen. Dan blijft er tenminste nog een goed film over ;)!
De rest van de week zijn we begonnen met het bouwen van een lapa. Een huis zonder muren. En kwamen de vijf stockholders van het struwig ecoreservaat op bezoek om de schade van de afgelopen vloed te inventariseren. De stockholders zijn vijf oude mannen die niet gewend zijn tegen te worden gesproken. 1 van de stockholders was ook de architect van de lapa, en hield er nogal van om alles op zijn eigen manier te doen. Ondanks dat hij een mooie bouwtekening had van een professionele architect. Dit zorgt voor een aparte werk sfeer, en het koste me even om me daaraan aan te passen. Lever took wat probelemen op helaas. Maar na uitgebreiden uitleg en wat mooie tekeningen van mijn kant uit is het me toch gelukt hem te overtuigen niet de gehele lapa te vergriepen. Verder uitleg hierover volgt nog, maar mijn internet tijd zit er nu bijna op.
Dat was het voor deze keer,